کد مطلب:95634 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:110

خطبه 137-درباره طلحه و زبیر












[صفحه 329]

درباره طلحه و زبیر به خدا سوگند از دادن هیچ نسبتی به من فروگذار نكردند و حال از من همان حقی را می خواهند كه خودشان واگذارند و خونی را طلب می كنند كه خود ریخته اند اما كار من با آنان یكسان نیست من شما را بسوی خدا و برای یاری دین حق می خواهم ولی اینان مرا برای جاه و مقام خود می خواهند پس شما ای مردم، مرا برای خاطر دین خدا و برای سعادت خود یاری كنید تا من دست ستمگر را از سر ستم كشیدگان كوتاه گردانم و حق مظلوم را از ظالم بازستانم. هر چند كه این امر ستمگران را خوش نیاید، اما من آنان را به راه حق بازمی گردانم.

[صفحه 329]

اما بیعت از همین خطبه: شما به من روی آورید و پی در پی گفتید كه آمده ایم بیعت كنیم. من مشتم را به هم پیچیدم شما آنرا گشودید. من دستم را پس كشیدم شما پیش آورید. اما اكنون بیعت را بازبشكستید و مردم را به جنگ با من خواندید. خداوندا!، آنچه اینان بسته اند بگشا و زشتیهای آنان را به خودشان بازگردان من پیش از آنكه جنگی رخ دهد، آنان را نصیحت كردم و گفتم كه در كار خود بیاندیشند و بیعت خود را استوارتر از پیش داشته باشند اما آنان نعمت تو را خوار شمردند و درهای عافیت و سعادت را به روی خود بستند.


صفحه 329، 329.